Yn 1993 waard organisaasje nominearre foar de Nobelpriis foar de Frede.ĭoelen ĭe fisy fan 'e UNPO is om demokrasy te bekrêftigjen as in fûneminteel ûnderdiel fan 'e minskerjochten, om boargerlike en politike rjochten fan befolkingsgroepen en minderheden oer de hiele wrâld te ymplemintearjen, om it universeel rjocht op selsbeskikking en selsbestjoer te ûnderstypjen en om federalisme út te dragen as alternatyf foar sintralistyske steatsstruktueren. Sûnt syn oprjochting hat de UNPO him allegeduerigen ynset foar syn leden en foar frede en minskerjochten yn it algemien. Victor Kaseipo, de fertsjintwurdiger fan 'e Papoea-minderheid yn Yndoneezje, ferwurde it sa: "As der fleantugen mei bommen oerkomme, kin ik myn minsken net sizze dat se harren pylk en bôge dellizze moatte." Uteinlik waard der in kompromis sletten dat stelt dat elts folk it rjocht op selsferdigening hat, wylst tagelyk terrorisme skerp feroardiele waard. Dêrby wie der neffens Falkena ta fernuvering fan 'e Tibetaanske delegaasje frijwat strideraasje oer it prinsipe fan geweldleazens, dat de Dalai Lama al withoelang útdroech. De namme dy't foar de nije organisaasje betocht waard, de Unrepresented Nations and Peoples Organization (dy't mei syn earste beide letters ferwiist nei de Feriene Naasjes), wie "in boppeslach", sa't Onno Falkena sei, dy't der yn Frysk en Frij oer berjochte.Įn sa waard op 11 febrewaris 1991 yn it Fredespaleis yn De Haach de UNPO oprjochte troch fyftjin leden: Armeenje de Australyske Aboriginals Estlân Georgje de Grykske minderheid yn Albaanje de Koerden fan Irak de Kordyljeraanske folken fan 'e Filipinen de Krimtataren Letlân de Oeigoeren Palau, Taiwan, Tatarstan, Tibet en West-Papoea. Der waarden kontakten lein mei oare groepen, en as sit waard De Haach útkeazen, mei't dêr ek it Ynternasjonaal Gerjochtshôf fêstige wie. Yn 'e jierren tachtich waard it idee nij libben ynblazen troch de yn Nederlân wenjende Tibetaanske Tsering Jampa, de Oeigoer Erkin Alptekin en de jurist Michael van Walt van Praag, dy't lange tiid de abbekaat fan 'e Dalai Lama wie. De tiid wie dêr doe lykwols noch net ryp foar. Organisaasje Foarskiednis en oprjochting ĭe skiednis fan 'e UNPO giet hielendal tebek nei 1960, doe't der al oerlis wie tusken foaroanlju fan 'e ûnderdrukte Oeigoerske minderheid yn Sina en fan it troch de Sinezen besette Tibet oer in mienskiplike ynternasjonale fertsjintwurdiging.
![mari 2 sanisvar mari 2 sanisvar](https://docplayer.me/docs-images/63/49601976/images/202-0.jpg)
1.4.2 Foarsitters fan de Algemiene Gearkomste.De UNPO hat syn sit yn De Haach, Nederlân.
![mari 2 sanisvar mari 2 sanisvar](https://docplayer.me/docs-images/73/68968981/images/89-0.jpg)
De UNPO, dy't eins in non-gûvernemintele organisaasje is, waard oprjochte yn 1991. Oaren hawwe troch it ûnderhanneljen mear selsbestjoer krigen. In diel fan de âld-leden hat no de status fan erkend selsstannich lân, en is no lid fan 'e Feriene Naasjes. Dêrûnder binne etnyske en religieuze minderheden, lânseigen folken, besette gebieten en de facto ûnôfhinklike steaten sûnder ynternasjonale erkenning. Op it stuit (1 augustus 2020) binne der 43 leden. Lânkaart: hjoeddeistige leden yn kleur eardere leden yn dûnkergriisĭe Unrepresented Nations and Peoples Organization ( UNPO), yn it Frysk de Organisaasje fan Net-Fertsjintwurdige Naasjes en Folken, is in demokratyske organisaasje dy't wurket as in alternatyf ynternasjonaal foarum foar naasjes en folken dy't harsels net fertsjintwurdige achtsje troch ien as mear oare leden fan 'e Feriene Naasjes. Unrepresented Nations and Peoples Organization